μονοχάσιο

το

βοτ. τύπος κυματώδους ταξιανθίας στον οποίο από κάθε άξονα αναπτύσσεται ένας μόνο πλευρικός άξονας, ο οποίος φέρει ένα επάκριο άνθος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. monochasium (< μον[ο]-* + -χάσιο < χάσκω)].